Opkrabbelen
Ken je dat? Dat je op sommige momenten heel veel te verstouwen krijgt in het leven? Op zulke momenten lijkt het leven zich tegen je te keren. Je hebt het gevoel dat je al op de bodem zit, en dan… blijk je nóg dieper te kunnen zakken. En dan denk je: hoe komt ik hier ooit weer door/ bovenop/ overheen?
De oorzaak kan heel divers zijn...
Ik zie het gebeuren bij mensen die iemand verloren zijn, als het volle besef binnenkomt, en als ze gaan rouwen. Bij een burn-out kun je dit soms letterlijk zien aan iemand.
En hoe raar het voor jou ook klinkt, als je het niet (her)kent: ook neurodiversiteit (ADDD/ ADHD/ autisme/ noem maar op) vraagt soms zóveel aanpassing van die vriend/ je partner/ je kind, dat je ze zíet wegzakken. Meestal is dit een (langere of kortere) periode, waaruit de persoon in kwestie zelf weer opkrabbelt. Want elk mens beschikt over iets dat je - als je het weet te vinden - kunt aanspreken.Elk mens beschikt over veerkracht!
Soms in meerdere, soms in mindere mate. Maar, elk mens heeft het. Het is soms alleen een kwestie van ontdekken waar je het vindt. Soms (bijvoorbeeld in geval van een burn-out) is het ook langere tijd afwezig, omdat je er te lang, teveel van gevraagd hebt.
Veerkracht vind je in jezelf. Het zit in je lijf, in je 'zijn', in je systeem. Soms moet je alleen wel wat meer zoeken om het te vinden…
Hulpbronnen
Je vindt veerkracht ook in ‘hulpbronnen’. Hulpbronnen zijn bijvoorbeeld vrienden, goede gesprekken, de natuur, muziek, wandelen, een luisterend oor, dansen, noem maar op.
De vraag is… wat zijn jouw hulpbronnen? Ken jij ze? En weet je ze in te zetten? Of, heb je er soms even hulp bij nodig…"Je hebt het gevoel dat je al op de bodem zit, en dan…"
