Waarom moet alles direct opgelost worden?
Ken je dat? Dat iemand iets zegt dat je niet meer loslaat? Iemand vroeg laatst retorisch “Waarom moet alles wat ‘niet goed’ is direct worden opgelost? Kunnen we niet meer accepteren dat iets, tijdelijk of permanent, niet ‘perfect’ is?”
Bam! Da’s een goeie… Ik ben er nog steeds mee bezig, zoals je merkt.
We leven in een tijd waarin we continu geconfronteerd worden met (digitale) perfectie: open je social media en alles en iedereen lijkt er perfect uit te zien en alles perfect op orde te hebben. Of dat ook daadwerkelijk zo is, dat zien we niet. We krijgen enkel het ‘perfecte plaatje’ te zien. Daarbij zien we niet al die opnamen die niet perfect waren, of tot perfectie bewerkt konden worden.
En misschien is het wel zo dat we, onder invloed daarvan, niet minder dan perfect accepteren in ons leven: voldoet je baan niet 100%, dan stop je direct en zoek je een andere baan; zijn je lippen niet heel vol, dan laat je daar wat aan doen; vind je meer en meer grijze haren, dan kleur je het; rimpels, botox; geen vakantie mogelijk op je werk, dan meld je je gewoon ziek.
Imperfecte start
Ik heb, door een lang en stevig verleden met jeugdpuistjes, aardig wat littekens en ‘putjes’ op mijn gezicht en vooral wangen. Iemand vroeg mij laatst waarom ik daar niets aan deed. Het zou toch veel mooier zijn als mijn wangen mooi egaal en glad waren? En als je bedenkt dat ik ook behoorlijk gepest ben hiermee, dan is het toch zeker een herinnering die ik niet mee hoef te dragen?
Tsja… ik weet dat het kan, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het nog nooit een moment heb overwogen. Ik hoef er namelijk niet perfect uit te zien, ik ben goed zoals ik ben. En dat pesten van vroeger, ja dat was verschrikkelijk. Het heeft me ook heel veel moeite en tijd gekost met veel hulp om mezelf te accepteren zoals ik ben (herkenbaar?), met alle goede en slechte dingen. Maar uiteindelijk heeft mijn hele verleden er ook voor gezorgd dat ik ben waar, en geworden ben wie, ik nu ben.Groeien door imperfectie...?
Ik hoef ook geen perfect leven. Mijn vrouw en ik hebben weleens knallende ruzie. Maar dat wil niet zeggen dat ik meteen bij haar weg ga. Meestal is onze relatie namelijk heel goed en ik ben heel blij met haar in mijn leven. Die ruzies zorgen er alleen maar voor dat onze relatie beter wordt.
Wacht even… dus imperfectie helpt mij (ons) om samen beter te worden in onze relatie? Ja, tegenslag helpt mij te groeien en een mooier mens te worden. Dus accepteren dat iets tijdelijk (en dat is een zeer rekbaar begrip!) niet perfect, of zelfs maar goed is, helpt mij vooruit in het leven… Dat is een interessante! En volledig in tegenspraak met het ideaalbeeld dat we allemaal (ja, ook ik) soms nastreven of willen bereiken.
Accepteer imperfectie en groei!
Oefenen in accepteren van kleine dingen die niet gaan of zijn zoals jij het wilt, helpt je al groeien waardoor je, als het er echt toe doet, ook beter kunt omgaan met tegenslag en die dingen waar we geen invloed op hebben te accepteren, zodat je weer verder groeit.
En als je goed leest, dan heb je ook gelezen dat ik het niet allemaal alleen heb gedaan. Nee, ik heb vaak hulp gezocht en gehad tijdens mijn leven. En ook nu nog loop ik nog weleens tegen dingen aan die me uiteindelijk helpen om weer een stap verder te komen in mijn leven, waar ik toch weer even een 'frisse blik' bij nodig heb. Nou, zullen we dan maar beginnen? :) En als je hulp nodig hebt…"Wacht even… dus imperfectie helpt ons om samen beter te worden in onze relatie?"
